ทรงผมและพฤติกรรมของเกอิชาญี่ปุ่น

ผู้หญิงญี่ปุ่นสวมใส่มาหลายศตวรรษแล้ว ผมยาว... พวกเขาไม่ได้ถูกสวมใส่ภายใต้สถานการณ์ใด ๆ แม้ว่าจะไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะดูแลพวกเขา ในสมัยนั้นผมจะสระผมเดือนละครั้ง แต่ผมได้รับการดูแลอย่างระมัดระวังทุกวันหวีด้วยหวีและใช้น้ำมันหอมระเหย

ยิ่งทรงผมหรูหรามากเท่าไหร่ก็ยิ่งทำให้เกิดความสัมพันธ์ที่เร้าอารมณ์มากขึ้นดังนั้นทรงผมแบบดั้งเดิมของความงามแบบญี่ปุ่นจึงสร้างภาพลวงตาของเส้นผมจำนวนมาก

ในช่วงพิธีชงชาเกอิชาสามารถแสดงให้เห็นถึงส่วนที่น่าตื่นเต้นที่สุดของร่างกาย - ข้อมือ... มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อพู่กันในศิลปะการยั่วยวนพวกเขาควรแสดงออกโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อร่างกายถูกซ่อนไว้ด้วยเสื้อผ้าที่หนักและสดใส

แน่นอน แปรงควรเป็นสีขาวเหมือนหิมะด้วยการทำเล็บที่งดงามการเคลื่อนไหวของพวกเขาควรรวดเร็วและราบรื่น

การเคลื่อนไหวของมือของเกอิชา - พวกเขาได้รับการฝึกฝนมาเป็นเวลาหลายปีทุกความอึดอัดที่ถูกลงโทษด้วยการเป่า - เป็นการเต้นรำที่สมบูรณ์แบบ ไม่ว่าเธอจะเล่นกับพัดลมทำอิเคบานะหรือรินชาผู้ชายก็ไม่สามารถละสายตาจากมือของเธอได้

พฤติกรรมและการเคลื่อนไหวของเกอิชา

ภาพเงาของเกอิชาเกี่ยวข้องกับต้นวิลโลว์ที่แกว่งไปมาในสายลม... เป็นช่วงเวลาที่ศิลปินในสมัยโบราณพยายามถ่ายทอดทุกวิถีทางโดยแสดงภาพเมฆที่บินได้และกิ่งก้านที่โค้งงอของต้นไม้ดอกที่อยู่ถัดจากเกอิชา เกอิชาพัฒนาขึ้น ท่าทางที่สมบูรณ์แบบและการเดินที่สง่างาม ผ่านระเบียบวินัยของร่างกายและจิตวิญญาณ

เพื่อให้การเดินเบาและยืดหยุ่นเมื่อเดินเท้าของเท้าจะถูกนำไปข้างหน้าตรงไปข้างหน้าและไม่หันไปด้านข้างหรือเข้าด้านใน จำเป็นต้องเหยียบส้นเท้าเป็นอันดับแรกจากนั้นให้แตะที่ปลายเท้า เด็กผู้หญิงเรียนรู้ที่จะเดินไปตามสองเส้นที่มีสายไฟอยู่ห่างกันประมาณ ห่างกัน 5 ซม.

ขั้นตอน ไม่ควรใหญ่โตแต่ด้วยการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและเป็นจังหวะเกอิชาสามารถแสดงให้เห็นถึงความขาวของเท้าของเธอในช่องเปิดของชุดกิโมโนของเธอ เธอสามารถแสดงความน่าดึงดูดของร่างกายของเธอที่ซ่อนอยู่โดยเสื้อผ้าของเธอทั้งในการเคลื่อนไหวและการแช่แข็งในท่าทางที่สง่างาม

สวมชุดกิโมโน ด้วยเข็มขัดรัดที่เอวทำให้มั่นใจได้ว่าจะตั้งตรง เธอต้องยืนในรองเท้าที่อึดอัดเป็นจำนวนมาก แต่เธอไม่เคยลืมที่จะงอขาข้างหนึ่งวางหลังอีกข้างหรือไปด้านข้างซึ่งทำให้เธอเห็นโครงร่างที่สง่างามซึ่งเกอิชาเทียบได้กับต้นหลิวรุ่นเยาว์