วิธีตรวจสอบส่วนประกอบของเครื่องสำอางออนไลน์อย่างปลอดภัย. การวิเคราะห์ส่วนประกอบทางเคมีการวิเคราะห์การถอดรหัส

ชีวิตของผู้หญิงเป็นเรื่องที่คิดไม่ถึงหากปราศจากเครื่องสำอาง มาสคาร่าลิปสติกรองพื้นหรือแป้งอายแชโดว์ทั้งหมดนี้อยู่ใน "กระเป๋าเครื่องสำอาง" ของผู้หญิงแทบทุกคน แต่ในเวลาเดียวกันตัวแทนของเพศที่ยุติธรรมน้อยมากที่ให้ความสนใจกับองค์ประกอบของผลิตภัณฑ์เสริมความงามที่ใช้และนี่เป็นความรู้ที่สำคัญอย่างยิ่ง

สิ่งที่รวมอยู่ในเครื่องสำอาง

ไม่ค่อยมีผู้หญิงให้ความสนใจกับองค์ประกอบของเครื่องสำอางซึ่งสามารถตรวจสอบได้บนบรรจุภัณฑ์ของผลิตภัณฑ์ สามารถมีทั้งสารที่เป็นอันตรายและเป็นประโยชน์

ส่วนประกอบมาตรฐานของเครื่องสำอางมีดังนี้:

• โพรพิลีนไกลคอล (ช่วยเพิ่มการสร้างใหม่ของเซลล์รักษาความชุ่มชื้นในผิว)
• กรดไฮยาลูโรนิก (เพิ่มความกระจ่างใสของเม็ดสีผิวทำให้มองเห็นได้น้อยลงช่วยเพิ่มความยืดหยุ่นของผิวและชะลอวัย)
• คอลลาเจน (สร้างฟิล์มบนผิวหนังอุดตันรูขุมขนร่างกายไม่รับรู้ว่าเป็นสารที่มีประโยชน์)
• กลีเซอรอล (ขจัดความชื้นออกจากชั้นล่างของผิวหนังเพื่อมอบให้กับเซลล์ชั้นบนและเซลล์ที่ตายแล้ว)

• ไข่ขาว (ลดริ้วรอยทำให้มองเห็นได้น้อยลงกระชับรูปไข่ของใบหน้า)
• กรดผลไม้ (ส่งเสริมการผลัดเซลล์ผิวขจัดอนุภาคของผิวที่ตายแล้วต่อสู้กับสิว)
• น้ำมันหอมระเหย (น้ำมันโจโจ้บาและน้ำมันอาร์แกนให้ความชุ่มชื่นแก่ผิวและเปล่งประกาย)
• สังกะสี (ปรับการทำงานของต่อมไขมันให้เป็นปกติทำให้ผิวหมองคล้ำ)
• พาราเบน (มีผลเสียต่อผิวหนังอาจทำให้เกิดอาการแพ้)
• นมผึ้ง (ไม่เป็นอันตรายต่อผิวหนัง แต่ไม่ก่อให้เกิดประโยชน์ใด ๆ )

ข้อกำหนดของยุโรปสำหรับเครื่องสำอางและส่วนผสมต้องห้ามในองค์ประกอบ

ในขณะนี้ความต้องการเครื่องสำอางของยุโรปค่อนข้างสูง มีข้อบังคับพิเศษเลขที่ 1223/2009 ของรัฐสภายุโรปและของสภา 30.11.2009 เกี่ยวกับผลิตภัณฑ์เครื่องสำอาง ระบุว่าอาจมีเครื่องสำอางอะไรบ้าง

ข้อกำหนดหลักของกฎระเบียบคือเครื่องสำอางต้องปลอดภัยไม่เพียง แต่สำหรับผู้บริโภคเท่านั้น แต่ยังรวมถึงธรรมชาติด้วย

ยิ่งให้ความสำคัญกับองค์ประกอบของเครื่องสำอางมากขึ้นส่วนประกอบทั้งหมดต้องได้รับการตรวจสอบเพื่อความปลอดภัย

มีส่วนประกอบหลายอย่างที่ไม่สามารถใช้เป็นส่วนประกอบของเครื่องสำอางได้:

• ไฮโดรควิโนน... ทำให้ใบหน้าขาวขึ้นและขจัดเม็ดสี สารนี้ถือว่าเป็นอันตรายเนื่องจากความเป็นพิษ นอกจากนี้ยังสามารถก่อให้เกิดมะเร็ง มีการเสนอให้ใช้สารสกัดจากชะเอมเทศเป็นแอนะล็อก
• ฟอร์มาลดีไฮด์... ก๊าซไม่มีสีนี้ถูกใช้ในอุตสาหกรรมเครื่องสำอางเป็นสารฆ่าเชื้อ ใช้ในองค์ประกอบของยาทาเล็บและผม ห้ามเนื่องจากมีความเสี่ยงต่อการเป็นโรคผิวหนังเช่นเดียวกับการระคายเคืองของเยื่อเมือก อีกทางเลือกหนึ่งคือกรดซิตริก
• พทาเลท... สารที่ใช้เป็นตัวทำละลายในยาทาเล็บน้ำยาดับกลิ่นและแม้แต่น้ำหอมพวกเขานำไปสู่การหยุดชะงักของฮอร์โมนส่งผลเสียต่ออวัยวะเพศในผู้หญิงขัดขวางการทำงานของไตและตับ อีกทางเลือกหนึ่งคือการใช้ส่วนผสมของน้ำมันหอมระเหย
• Oxybenzone... องค์ประกอบเครื่องสำอางครีมกันแดด นำไปสู่อาการแพ้และอาจส่งผลเสียต่อหญิงตั้งครรภ์ อีกทางเลือกหนึ่งคือสังกะสีออกไซด์

• พาราเบน... สารที่รับผิดชอบในการเก็บรักษาในเครื่องสำอาง อาจนำไปสู่ฮอร์โมนพุ่งและผิวหนังอักเสบ
• ตะกั่วอะซิเตท ใช้ในลิปสติกเกือบทั้งหมด อาจขัดขวางการทำงานของระบบประสาทและระบบทางเดินอาหาร
• บิตินอล... ใช้ในแชมพูและบาล์มเป็นสารต้านเชื้อแบคทีเรีย ในกรณีส่วนใหญ่จะทำให้ผิวหนังเป็นผื่นแดงและมีผื่นขึ้น

เหตุใดจึงสำคัญที่จะต้องหลีกเลี่ยงสารที่ "ไม่ดี"

ผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางเกือบทุกชนิดมีสารอันตรายจำนวนมากที่มีผลเสียต่อสุขภาพของมนุษย์ สารเช่นเอทิลีนไกลคอลและไทโรซีนสามารถทำลายสุขภาพของคุณอย่างร้ายแรง

ตัวอย่างเช่น 80% ของส่วนประกอบในเครื่องสำอางก่อให้เกิดอาการแพ้ต่างๆในผู้บริโภค (จากอาการคันและผื่นแดงไปจนถึงการพัฒนาของเนื้องอก) ความไวของผิวหนังเพิ่มขึ้นชั้นป้องกันของผิวหนังชั้นหนังแท้ลดลง ยิ่งไปกว่านั้นปฏิกิริยาดังกล่าวของผิวหนังไม่สามารถหยุดได้เนื่องจากร่างกายต่อสู้กับสารอันตรายที่อยู่ภายใน

ในกรณีที่ไม่เป็นอันตรายมากที่สุดสภาพผิวก็จะแย่ลง อาจเกิดสิวสิวต่อมไขมัน ฯลฯ สารเคมีพบในเครื่องสำอาง สามารถเพิ่มโอกาสในการเป็นมะเร็งได้ดังนั้นจึงไม่ควรทดสอบด้วยตัวเอง

นอกจากนี้ในทางตรงกันข้ามสารเคมีที่เป็นอันตรายจะเพิ่มริ้วรอยของผิว หนังกำพร้าเริ่มหย่อนยานทนทุกข์ทรมานจากการขาดความชุ่มชื้นและไม่ได้รับสารอาหารที่จำเป็น ในกรณีที่ไม่สามารถทนต่อส่วนประกอบได้จุดที่แพ้หรือมีอาการคันจะปรากฏบนผิวหนัง

ด้วยการใช้เครื่องสำอางที่เป็นอันตรายเป็นเวลาหลายปีโรคที่เป็นอันตรายอาจเกิดขึ้นได้เช่นโรคหอบหืดอาการบวมของเยื่อเมือกเป็นต้น ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาอัลไซเมอร์สมองเสื่อมภาวะมีบุตรยากอาจพัฒนาขึ้น โอกาสในการแท้งบุตรหรือการเกิดของเด็กที่มีความพิการเพิ่มขึ้น

กลีเซอรีน (Glycerin) และโพรพิลีนไกลคอล (Propylene glycole)

โพรพิลีนไกลคอลเป็นสารที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในเครื่องสำอาง ใช้เป็นมอยส์เจอร์ไรเซอร์เนื่องจากสามารถดึงความชื้นจากอากาศสู่ผิวได้โพรพิลีนไกลคอลพบได้ในสารระงับกลิ่นกายทุกชนิด ท้ายที่สุดต้องขอบคุณสารนี้ที่ทำให้สารระงับกลิ่นกายไม่เสียรูปทรง โพรพิลีนไกลคอลยังพบได้ในแชมพูมาสก์บาล์มผม

โพรพิลีนไกลคอลสกัดจากน้ำมันโดยการกลั่นทางเคมี มีคุณสมบัติในการฆ่าเชื้อแบคทีเรีย - ช่วยให้สารที่มีประโยชน์สามารถซึมเข้าสู่ชั้นลึกที่สุดของผิวหนังและป้องกันไม่ให้แบคทีเรียที่เป็นอันตรายเพิ่มจำนวนในเครื่องสำอาง มีเพียงสารนี้เท่านั้นที่สามารถจับสารที่ละลายในไขมันและน้ำเข้าด้วยกันได้ Propylene Glycol ช่วยให้ผิวชุ่มชื้นและกระจ่างใส

กลีเซอรีนเป็นสารที่ได้จากไขมันพืช หน้าที่หลักคือการทำให้ผิวชุ่มชื้นและเพิ่มปริมาณน้ำในเซลล์ ในเครื่องสำอางมักใช้กลีเซอรีนสังเคราะห์เป็นส่วนใหญ่

ปัญหาหลักของผลิตภัณฑ์นี้คือให้ความชุ่มชื้นแก่ผิวเฉพาะเมื่อความชื้นในอากาศสูง และถ้าอากาศแห้งกลีเซอรีนจะทำให้ผิวแห้ง แพทย์ด้านความงามบางคนพูดถึงอันตรายของกลีเซอรีนเนื่องจากมันดึงความชื้นจากชั้นล่างของหนังกำพร้าไปยังชั้นบนจึงทำให้ผิวหนังแห้งและแก่

ซิลิโคน

ซิลิโคนเป็นสารที่ไม่ผสมน้ำ ใช้ในผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางทั้งหมด ผู้ผลิตเครื่องสำอางพูดถึงการให้ความชุ่มชื้นอย่างล้ำลึกของผิวหนังและการปิดผนึกความชุ่มชื้นในเซลล์ แต่ไม่เป็นเช่นนั้น ซิลิโคนไม่มีผลต่อความชุ่มชื้นของผิวหนัง แต่อย่างใดซึ่งแตกต่างจากน้ำมันธรรมชาติ

ซิลิโคนสามารถจดจำได้ง่ายจากตอนจบในองค์ประกอบ - กรวย, ไซเลน, ออกไซด์

ในทางตรงกันข้ามสารเหล่านี้จะป้องกันการซึมผ่านของความชื้นเข้าสู่เซลล์

และถ้าผิวของคนเราขาดน้ำมากเกินไปความรู้สึกแห้งกร้านก็จะยิ่งรุนแรงขึ้นเท่านั้น

การก่อตัวเป็นฟิล์มบนผิวหนังสารเหล่านี้จะทิ้งสิ่งสกปรกความมันและเซลล์ที่ตายแล้วทั้งหมดบนใบหน้าป้องกันไม่ให้ถูกชะล้างออก

ด้วยเหตุนี้โรคผิวหนังจึงมักเกิดขึ้นได้เช่นสิวผิวหนังอักเสบเป็นต้น

หากก่อนใช้ผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางอื่น ๆ ให้ทาครีมที่มีซิลิโคนกับผิวหนังครีมและเซรั่มที่เหลือจะไม่เข้าสู่เซลล์ของผิวหนังชั้นหนังแท้โดยอัตโนมัติและประสิทธิภาพของมันจะกลายเป็นศูนย์เกือบ

มากกว่า ซิลิโคนเป็นสิ่งที่ยากมากที่จะขจัดออกจากผิวน้ำจะไม่ล้างพวกมันออกไปอย่างแน่นอนและไม่ใช่ว่าน้ำยาล้างเครื่องสำอางพิเศษทั้งหมดจะรับมือกับมันได้ เป็นผลให้ผิวหนังสกปรกและอุดตัน

สารกันเสียในเครื่องสำอาง

สารกันบูดเป็นสารที่ช่วยให้สามารถเก็บผลิตภัณฑ์ได้ในระยะยาว ด้วยสารดังกล่าวแบคทีเรียและจุลินทรีย์ที่เป็นอันตรายจึงไม่เกิดขึ้นในเครื่องสำอาง นักวิทยาศาสตร์ทุกปีพยายามตรวจสอบความปลอดภัยสำหรับร่างกาย สารกันเสียรวมอยู่ในเครื่องสำอางด้วย

สารกันบูดในเครื่องสำอางมีสองประเภท - จากธรรมชาติและของเทียม ตามธรรมชาติแล้วสารกันเสียจากธรรมชาติแทบจะไม่เป็นอันตรายใด ๆ ยกเว้นการแพ้ในบางกรณีซึ่งไม่สามารถพูดถึงของเทียมได้

จากการวิจัยได้พิสูจน์แล้วว่า สารกันบูดอาจทำให้เกิดปัญหาต่อไปนี้:

• โรคผิวหนัง.
• ลมพิษ
• อาการคัน
• ปอกเปลือก
• รอยแดง.
• ผิวหนังไหม้ ฯลฯ

ฟอร์มาลดีไฮด์เป็นสารกันบูดที่ได้รับความนิยมมากที่สุด ประเทศในสหภาพยุโรปได้ห้ามการใช้ phomaldehyde ในเครื่องสำอางที่สูงกว่า 0.2% ใช้ในการเคลือบเล็บแชมพูครีมบาล์มอายไลเนอร์ ฯลฯ

Thimerosal เป็นสารกันบูดที่มีปรอทเป็นองค์ประกอบ มีคุณสมบัติฆ่าเชื้อ การใช้เป็นเวลานานอาจทำให้ร่างกายเป็นพิษได้ มักพบในมาสคาร่า

Triclosan เป็นตัวแทนที่ป้องกันการปรากฏตัวของเชื้อราในเครื่องสำอาง จากการวิจัยพบว่าขัดขวางความสมดุลของฮอร์โมนในร่างกายทำลายระบบภูมิคุ้มกันและกระตุ้นให้เกิดมะเร็งต่อมไทรอยด์ มักใช้ในเจลอาบน้ำและยาสีฟัน

วิตามิน

ในองค์ประกอบของเครื่องสำอางซึ่งสามารถตรวจสอบได้จากบรรจุภัณฑ์ไม่เพียง แต่มักใช้สารที่เป็นอันตราย แต่ยังรวมถึงส่วนประกอบจากธรรมชาติหรือวิตามินด้วย

หลายคนมีประโยชน์ต่อผิว:

• วิตามินเอ - ส่วนใหญ่มักใช้ในเครื่องสำอางต่อต้านริ้วรอย สามารถซึมเข้าสู่ชั้นลึกของผิวหนังและบำรุงได้ วิตามินนี้มีฤทธิ์กระตุ้นเซลล์ที่สร้างคอลลาเจนและอีลาสตินจึงทำให้ผิวกระชับและเรียบเนียนขึ้น กระบวนการชราของผิวหนังช้าลง

แต่ ไม่แนะนำให้ใช้เครื่องสำอางที่มีวิตามินเอในช่วงก่อนหน้า 40 ปีเนื่องจากประสิทธิภาพจะน้อย ไม่ควรใช้วิตามินเอบริสุทธิ์กับใบหน้า อาจทำให้เกิดอาการแพ้ที่ผิวหนังอย่างรุนแรง

• วิตามินอี - อีกหนึ่งวิตามินที่ช่วยขจัดริ้วรอยและปรับสภาพผิวให้เรียบเนียน ใช้ในเซรั่มต่อต้านริ้วรอยครีมและอิมัลชัน วิตามินอีช่วยยืดอายุของเม็ดเลือดแดงในผิวหนังทำให้จุดด่างดำจางลงและช่วยขจัดสิว

วิตามินอียังใช้ในครีมทาหน้าเนื่องจากความสามารถในการขจัดความชื้นส่วนเกินออกจากผิวหนัง ดังนั้นจึงป้องกันอาการบวมและบวม

• วิตามินซี - ทำความสะอาดผิวจากริ้วรอยก่อนวัยและผลเสียของรังสีอัลตราไวโอเลต ช่วยขจัดริ้วรอยและผิวคล้ำบนใบหน้าและลำคอช่วยเพิ่มการผลิตคอลลาเจนในเซลล์
• วิตามินบี - พวกมันทั้งหมดควบคุมกระบวนการเผาผลาญในผิวหนังชั้นหนังแท้ พวกเขามีคุณสมบัติในการสร้างใหม่สมานแผลจากสิวและสิวหัวดำลดจุดด่างอายุขจัดรอยแดงของผิวหนังและอาการไหม้จากแสงแดด วิตามินบียังช่วยเพิ่มการสร้างคอลลาเจนทำให้ผิวชุ่มชื้นและดูดซึมได้อย่างรวดเร็ว

รสชาติ

น้ำหอมเป็นสารเคมีที่ใช้ในเครื่องสำอางเพื่อเพิ่มกลิ่นหอมของเครื่องสำอางและให้กลิ่นหอม

น้ำหอมได้รับการยอมรับว่าเป็น 1 ใน 5 สารก่อภูมิแพ้ที่พบบ่อยที่สุดในหมู่ผู้บริโภค เนื่องจากการใช้งาน 65% ของผู้บริโภคสัมผัสกับผิวหนังอักเสบ นอกจากนี้แพทย์ผิวหนังยังชี้ให้เห็นว่าบ่อยครั้งการใช้น้ำหอมอาจทำให้เกิดผื่นผิวหนังแดงและคันได้

รสชาติมีหลายประเภท:

• ส่วนผสมของน้ำหอม (ผสมน้ำหอม I, FM I) ส่วนผสมนี้ประกอบด้วยส่วนประกอบต่างๆมากกว่าสิบชนิด ดังนั้นหนึ่งในส่วนประกอบ - สารสกัดจากโอ๊คฮาจึงเป็นสารก่อภูมิแพ้ที่แข็งแกร่งที่สุด จากการศึกษาพบว่าการใช้เครื่องสำอางที่มีส่วนผสมของน้ำหอมนี้เป็นประจำสามารถนำไปสู่การพัฒนาของผิวหนังอักเสบหลังจากนั้นไม่กี่เดือน
• ลินาลูล - ใช้ในน้ำหอมเพื่อให้กลิ่นดอกไม้ เจลอาบน้ำและแชมพูเกือบทั้งหมดมี linalool เมื่อทำปฏิกิริยากับกรดไขมันจะทำให้เกิดอาการแพ้
• Limonen - ตามชื่อเรียกมันคือน้ำหอมสังเคราะห์ที่มีกลิ่นมะนาว ใช้ในน้ำหอมและเครื่องสำอางค์ ไม่มีสารก่อมะเร็งที่รุนแรงและก่อให้เกิดอาการแพ้เช่นเดียวกับส้มจากธรรมชาติ ค่อนข้างปลอดภัย
• Citronellol - สารแต่งกลิ่นที่ใช้ในการสร้างกลิ่นดอกไม้และผลไม้ ความเข้มข้นในเครื่องสำอางต่ำมาก แต่ในสหภาพยุโรปห้ามใช้ในเครื่องสำอางเนื่องจากมีสารก่อภูมิแพ้สูง

สารลดแรงตึงผิว (สารลดแรงตึงผิว)

สารลดแรงตึงผิวคือสารเคมีที่ใช้สำหรับทำความสะอาดในแชมพูน้ำยาล้างเครื่องสำอาง สารลดแรงตึงผิวจะชะล้างชั้นป้องกันออกจากผิวหนังทำให้แห้งและระคายเคือง

ประเภทของสารลดแรงตึงผิว:

• ประจุลบ
• ประจุบวก
• แอมโพลิติก.
• ไม่ใช่ไอออนิก

สารลดแรงตึงผิวส่วนใหญ่เป็นสารเคมีที่ส่งผลเสียต่อผิวหนัง แต่ นอกจากนี้ยังมีสารลดแรงตึงผิวตามธรรมชาติที่ไม่เป็นอันตรายต่อมนุษย์:

• กะทิ.
• กรด Palmitic

สารลดแรงตึงผิวสังเคราะห์ในปริมาณเล็กน้อยไม่เป็นอันตรายต่อมนุษย์ แต่หากมีเนื้อหาเกินในผลิตภัณฑ์ อาจนำไปสู่ปัญหาเกี่ยวกับตับไตและระบบประสาทส่วนกลาง.

SPF- ฟิลเตอร์

SPF- ฟิลเตอร์ - องค์ประกอบที่ใช้ในการสร้างเครื่องสำอางครีมกันแดด เครื่องสำอาง SPF ปกป้องผิวจากรังสี UVB เท่านั้น

ฟิลเตอร์คือ:

• ทางเคมีe (ดูดซับรังสีอัลตราไวโอเลต)
• ทางกายภาพ (สะท้อนรังสีก่อนที่จะกระทบผิวหนัง)

ทั้งสองไม่ได้ปกป้องผิวจากรังสีอัลตราไวโอเลต แต่ลดผลกระทบเท่านั้น ตัวกรองทางกายภาพ ได้แก่ สังกะสีไดออกไซด์ ไม่ก่อให้เกิดการแพ้ในผู้บริโภค แต่สามารถปิดผิวด้วยฟิล์มกรองแสง นอกจากนี้ยังอาจเป็นอันตรายต่อเซลล์ที่เสียหายบาดแผลและแผลไฟไหม้ มักใช้ในเครื่องสำอางครีมกันแดดสำหรับตกแต่ง

ตัวกรองสารเคมีแข็งแกร่งกว่าตัวกรองทางกายภาพ แต่ยังอันตรายกว่า:

• เบนโซฟีน -3
• Tinosorb S.

สามารถทะลุเซลล์ผิวหนังทำให้เกิดอาการแพ้และทำลายระบบต่อมไร้ท่อ

พาราเบน

งานหลักของพาราเบนคือการเก็บรักษาเครื่องสำอางและปกป้องพวกมันจากแบคทีเรียและจุลินทรีย์ที่เป็นอันตราย สารเคมีเหล่านี้ใช้ในเครื่องสำอางทั้งหมด

นี่คือบางส่วนของพวกเขา:

• ไอโซโพรพิล.
• ไอโซบิวทิล.
• บิวทิลพาราเบน.
• โพรพิลพาราเบน.

ข้อดีของพาราเบนคือไม่ก่อให้เกิดอาการแพ้ แต่สารทดแทนตามธรรมชาติอาจทำให้เกิดอาการแพ้ได้ จนถึงขณะนี้ยังไม่ได้รับการพิสูจน์ถึงอันตรายของพาราเบนเชื่อว่านำไปสู่การหยุดชะงักของฮอร์โมนและมะเร็งเต้านม แต่ยังไม่ได้รับการพิสูจน์

สีย้อม

สีย้อมใช้ในเครื่องสำอางตกแต่งทั้งหมด พวกเขาทำให้สารชุ่มและสีสมบูรณ์

สีย้อมมีหลายประเภท:

• โดยธรรมชาติ.
• อนินทรีย์.
• ผัก.

สีย้อมจากพืช ได้แก่ สีที่ได้จากพืชดอกไม้ผลไม้เป็นต้นสีย้อมอนินทรีย์ ได้แก่ สังกะสีออกไซด์เหล็กออกไซด์ไมกา ฯลฯ สีย้อมเหล่านี้ส่วนใหญ่ใช้สำหรับทำสีผมเครื่องสำอางสำหรับดวงตา อันตรายหลักของสีย้อมคืออาการแพ้ แต่เปอร์เซ็นต์ของผู้ที่แพ้สีย้อมนั้นค่อนข้างต่ำ

ส่วนประกอบของสารก่อภูมิแพ้ในเครื่องสำอาง

บ่อยครั้งที่ผู้บริโภคที่ซื้อเครื่องสำอางไม่สามารถใช้มันได้เนื่องจากอาการแพ้ การแพ้เครื่องสำอางสามารถแสดงออกได้หลายวิธีเช่นอาการคันผื่นแดงการระคายเคืองของเยื่อเมือกผื่นสิว ฯลฯ การคำนวณองค์ประกอบของสารก่อภูมิแพ้อาจเป็นเรื่องยาก

วาสลีนและปิโตรเลียมเจลลี่เหลว

วาสลีนเป็นผลิตภัณฑ์กลั่นปิโตรเลียม ใช้ในเครื่องสำอางเพื่อปกป้องผิวและรักษาความชุ่มชื้น วาสลีนรวมอยู่ในเกือบทุกองค์ประกอบของการแต่งหน้า มันง่ายมากที่จะตรวจสอบ - คุณต้องดูองค์ประกอบ ใช้ในครีมทามือลิปสติกลิปบาล์มขี้ผึ้งบำรุง ฯลฯ

ตามทฤษฎีแล้วปิโตรเลียมเจลลี่บริสุทธิ์ไม่ควรมีสารอันตรายใด ๆ เชื่อกันว่าปิโตรเลียมเจลลี่ทำให้เกิดการเติบโตของเนื้องอกมะเร็ง แต่ยังไม่ได้รับการพิสูจน์ วาสลีนยังช่วยปกป้องผิวจากความเสียหายในสภาพอากาศหนาวจัด มีปิโตรเลียมเจลลี่เครื่องสำอางพิเศษจำหน่ายในรูปบริสุทธิ์หรือมีสารเติมแต่ง

แป้ง

แป้งเป็นอาหารเสริมแร่ธาตุที่มักใช้ในเครื่องสำอางค์ ใช้เป็นผง ในฐานะที่เป็นสารกำบังสำหรับความไม่สมบูรณ์ของผิวหนังเป็นส่วนผสมที่มีผลผูกพันของสารบางชนิดในครีมหรือผงทำให้ผลิตภัณฑ์มีเนื้อครีมและขจัดความเหนียวของผิวหนัง

แป้งเคยถือเป็นสารก่อมะเร็ง ว่ากันว่าอาจนำไปสู่มะเร็งปอดหากเข้าสู่ระบบทางเดินหายใจและมะเร็งรังไข่ แป้งยังคิดว่าจะอุดตันรูขุมขนและส่งผลต่อสภาพผิว แต่แป้งฝุ่นไม่สามารถอุดตันรูขุมขนได้เนื่องจากโครงสร้างของมันนอกจากนี้ยังเป็นผลิตภัณฑ์จากแร่ธรรมชาติอย่างแท้จริง การแพ้แป้งฝุ่นนั้นหายากมาก

โพรพิลีนไกลคอล

Propylene glycol เป็นสารที่ใช้เป็น humectant ในเครื่องสำอางใช้ในผลิตภัณฑ์ระงับกลิ่นกายที่เป็นของแข็งเพื่อให้คงรูปอยู่

เมื่อใช้เครื่องสำอางที่มีโพรพิลีนไกลคอลเป็นประจำทุกวันอาจทำให้ผิวหนังอักเสบจากภูมิแพ้ได้ เป็นพิษและทำให้สภาพผิวแย่ลงทำให้เกิดสิวและสิว ทางเลือกที่เป็นพิษน้อยกว่าสำหรับสารนี้คือกลีเซอรีน

สารต้านเชื้อแบคทีเรีย (Methylchoroisothiazolinone)

สารต้านแบคทีเรียที่ใช้ในเจลอาบน้ำผลิตภัณฑ์เพื่อสุขอนามัยที่ใกล้ชิดแชมพู เป็นต้น ระคายเคืองผิวหนังแม้ในปริมาณเล็กน้อยและทำลายเซลล์ประสาทเนื่องจากความเป็นพิษต่อระบบประสาท

กรดอัลฟาไฮดรอกซี

กรดอัลฟาไฮดรอกซีเป็นกรดที่ได้จากผลิตภัณฑ์นมและผลไม้ พวกเขาได้รับความนิยมเนื่องจากความสามารถในการฟื้นฟูผิวลบความเสียหายที่เกิดจากรังสีอัลตราไวโอเลตและริ้วรอยเล็ก ๆ

นอกจากนี้ยังเพิ่มการผลิตคอลลาเจน ANA ใช้ในครีมทาหน้าเซรั่มต่อต้านริ้วรอยมาสก์หน้า ข้อห้ามเพียงอย่างเดียวคือการแพ้กรดดังกล่าวเป็นรายบุคคลและความไวต่อผิวหนังที่เพิ่มขึ้น

บูรา

บอแรกซ์เป็นสารเคมีที่เรียกว่าโซเดียมเตตราบอเรต มีคุณสมบัติฆ่าเชื้อและทำให้อ่อนนุ่ม ในเครื่องสำอางใช้ในโลชั่นเจลอาบน้ำแชมพูแป้ง ฯลฯ นอกจากนี้ยังใช้ในรูปแบบบริสุทธิ์เป็นมาส์กหน้า

บอแรกซ์เป็นอันตรายมากที่จะเข้าไปข้างในเพราะสารนี้เป็นพิษ อาจขัดขวางการทำงานของไตและตับ ไม่ก่อให้เกิดอาการแพ้

รงควัตถุสีแดง D&C Red No. 27, 40 และ 9

สีเหล่านี้ใช้ในสีย้อมผมครีมและมาสก์ เป็นสารก่อมะเร็ง มีผลเสียต่อผิวหนังก่อให้เกิดโรคผิวหนังและการอุดตันของรูขุมขน

ลาโนลิน

ลาโนลินเป็นขี้ผึ้งธรรมชาติที่ได้จากขนแกะ บำรุงและปกป้องผิวได้ดี ในด้านความงามใช้ในครีมทามือครีมทาหน้าลิปบาล์มที่ให้ความชุ่มชื้นโลชั่น ฯลฯ ปกป้องผิวจากปัจจัยที่ไม่พึงประสงค์และซึมลึกเข้าไปในผิวหนังชั้นหนังแท้

เนื่องจากเป็นผลิตภัณฑ์จากสัตว์จึงสามารถเป็นสารก่อภูมิแพ้ได้ นอกจากนี้เมื่อใช้กับผิวมันอาจทำให้รูขุมขนอุดตันและนำไปสู่การเกิดสิวได้

DMDM Hydatoin

ใช้ในเครื่องสำอางเป็นสารกันบูด ส่วนประกอบทางเคมีนี้ช่วยให้มั่นใจได้ถึงความปลอดภัยของผลิตภัณฑ์และการต้านเชื้อแบคทีเรีย สารก่อภูมิแพ้ที่ร้ายแรงอาจทำให้เกิดการระคายเคืองของเยื่อเมือกในมนุษย์ส่งผลต่อผิวหนัง

ไอโซโพรพิลไมริสเตท

ใช้ในครีมและโลชั่น มีผลทำให้ผิวนุ่มขึ้นใช้เป็นสารยึดเกาะในครีมและแก้ไขเม็ดสีได้อย่างสมบูรณ์แบบ ดูดซึมเข้าสู่ผิวได้อย่างรวดเร็วและอุดตันสิ่งสกปรกเหงื่อและเซลล์ผิวที่ตายแล้ว ด้วยเหตุนี้การระคายเคืองจึงมักเกิดขึ้นบนใบหน้า

ส่วนประกอบที่เป็นพิษในเครื่องสำอาง

บ่อยครั้งมีการใช้สารที่มีคุณสมบัติเป็นพิษในเครื่องสำอาง หากคุณใช้เครื่องสำอางดังกล่าวเป็นเวลานานอวัยวะและระบบภายในบางส่วนอาจทำงานผิดปกติ นั่นคือเหตุผลที่ควรหลีกเลี่ยงการใช้เงินดังกล่าวบ่อยๆ

เมทิลไอโซไทอาโซลิโนน (MIT)

สารต้นกำเนิดทางเคมีที่ใช้ในเครื่องสำอางตกแต่งเป็นยาฆ่าเชื้อ รวมอยู่ในเจลอาบน้ำแชมพูสครับโฟมสำหรับซักผ้า ฯลฯ

อาจก่อให้เกิดอาการแพ้ นักวิทยาศาสตร์ได้ทำการวิจัยเกี่ยวกับผลกระทบเชิงลบ เอ็มไอที ในเซลล์สมอง

ไตรโคลซาน

สารนี้ใช้ในเครื่องสำอางเพื่อต้านเชื้อแบคทีเรีย ป้องกันการเจริญเติบโตของแบคทีเรียและจุลินทรีย์ในอาหารเปิดและชะลอการเจริญเติบโต ในด้านความงามใช้ในสบู่ครีมทามือเจลและยาสีฟัน อาจกระตุ้นให้เกิดอาการแพ้รบกวนสถานะฮอร์โมนของร่างกายหรือทำให้เกิดการระคายเคืองผิวหนัง

ไตรเอทาโนลามีน

สารเคมีนี้ถูกใช้ในเครื่องสำอางเพื่อยกระดับ pH... เป็นพิษและเป็นอันตรายต่อผิวหนังและเป็นอันตรายหากกลืนกิน ไตรเอทาโนลามีน เพิ่มครีมกันแดดและเครื่องสำอางสำหรับดวงตา

โซเดียม ลอริล ซัลเฟต (SLS)

ส่วนประกอบที่ได้จากน้ำมันมะพร้าวโดยการกลั่น ใช้ในเครื่องสำอาง: แชมพูเจลสำหรับล้างสครับผลิตภัณฑ์สุขอนามัยที่ใกล้ชิด

ส่วนประกอบที่ค่อนข้างอันตรายซึ่งส่งผลเสียต่อผิวหนัง เมื่อสัมผัสกับเส้นผมหรือผิวหนังชั้นหนังแท้จะกลายเป็นฟิล์มบาง ๆ ด้วยเหตุนี้การระคายเคืองผิวหนังจึงเกิดขึ้นผมเริ่มร่วงรังแคปรากฏขึ้นและผิวหนังรู้สึกไม่สบายและมีสะเก็ด

โซเดียม ลอเร ธ ซัลเฟต (SLES)

น้ำยาทำความสะอาดต่ำกว่ามาตรฐานที่ใช้ในแชมพูและผลิตภัณฑ์สำหรับหนังศีรษะ สร้างโฟมหนา SLES นำไปสู่การระคายเคืองของรูขุมขนรังแคผมร่วง มากกว่า SLES เป็นไนเตรตที่ซึมเข้าสู่หนังศีรษะ จากการศึกษาพบว่าการบริโภคบ่อยๆมีผลต่อการมองเห็น

ส่วนประกอบของสารก่อมะเร็งในเครื่องสำอาง

สารก่อมะเร็งเป็นสารเคมีอันตรายที่พบในเครื่องสำอาง มีส่วนช่วยในการพัฒนาเนื้องอกในร่างกายมนุษย์ ผู้ผลิตเครื่องสำอางหลายรายใช้สารก่อมะเร็งในผลิตภัณฑ์ของตน และถึงแม้ว่าเครื่องสำอางจะมีจำนวนน้อยมาก แต่ก็สามารถสะสมในร่างกายได้ นี่เป็นการพิสูจน์อีกครั้งว่าองค์ประกอบมีความสำคัญมากและจำเป็นต้องตรวจสอบ

ไดเอทาโนลามีน (ปปส)

องค์ประกอบที่ใช้ในเครื่องสำอางสำหรับการก่อตัวของโฟม มักพบในแชมพูบาล์มโฟม ฯลฯ

ในรูปแบบที่บริสุทธิ์ ปปส เป็นกลาง แต่สามารถทำปฏิกิริยากับส่วนประกอบอื่น ๆ ของเครื่องสำอางได้

ผลลัพธ์ที่ได้คือสารประกอบอันตรายที่ส่งเสริมการเติบโตของเซลล์มะเร็ง

บิวทิล ไฮดรอกซีโทลูอีน (บาท)

เป็นสารต้านอนุมูลอิสระที่ใช้ในเครื่องสำอางเพื่อเก็บรักษาและป้องกันการพัฒนาของจุลินทรีย์

ใช้ในเครื่องสำอางหลายแบรนด์ดังเช่น ดิออร์, MAC, นกพิราบ, เรโซนา... นอกจากนี้ บาท ป้องกันการเกิดออกซิเดชันของไขมันในผลิตภัณฑ์ เป็นสารก่อมะเร็งทำให้เกิดอาการแพ้และสะสมในเซลล์ของผิวหนังชั้นหนังแท้

ไตรธาโนลามีน (TEM)

เป็นด่างที่ใช้เป็น pH ผู้ควบคุม. ในเครื่องสำอางเป็นส่วนหนึ่งของน้ำนมเครื่องสำอางครีมกันแดดอายแชโดว์บลัชออนอายไลเนอร์ ฯลฯ มีการศึกษาวิจัยซึ่งเป็นผลมาจากการที่ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าการใช้ครีมด้วย ชา นำไปสู่การพัฒนาของโรคผิวหนังภูมิแพ้ สามารถใช้ได้ไม่บ่อยและล้างออกด้วยน้ำเปล่าหลังใช้

กรดซาลิไซลิก (BHA, กรดเบต้าไฮดรอกซี)

กรดซาลิไซลิกเป็นส่วนประกอบของเปลือกวิลโลว์และมีคุณสมบัติในการฆ่าเชื้อ แทรกซึมเข้าไปในชั้นลึกของผิวหนังควบคุมต่อมไขมันและเร่งการสร้างเซลล์ใหม่ ในด้านความงามใช้ในการรักษาสิวสิวหูดและกระบวนการผิวหนังอักเสบ

จำเป็นต้องคำนวณปริมาณกรดอย่างถูกต้องเนื่องจากหากใช้อย่างไม่ถูกต้องอาจทำให้ผิวแห้งและระคายเคืองและถึงขั้นไหม้ได้

การที่ผิวหนังสัมผัสกับแสงอัลตราไวโอเลตบ่อยๆจะทำให้เกิดเซลล์มะเร็ง

โมโนเอทาโนลามีน (กฟน.)

สารดูดซับสารเคมีจะชะล้างชั้นป้องกันของผิวหนังและทำให้เสี่ยงต่ออิทธิพลของสิ่งแวดล้อมที่เป็นอันตราย ด้วยเหตุนี้เซลล์ผิวหนังจึงกลายเป็นมะเร็งได้เช่นกันใช้ในเจลอาบน้ำโฟมสครับ

บิวทิล Yedroxytolune (VNT)

สารกันเสียที่ทดแทนวิตามินอีจากธรรมชาติ เป็นสารต้านอนุมูลอิสระที่ป้องกันการเกิดออกซิเดชั่นของครีม มันรวมอยู่ในน้ำมันทาตัวกลอสลิปสติกครีมเงาเหลว สามารถสะสมในผิวหนังและก่อให้เกิดมะเร็ง.

เครื่องสำอางจากธรรมชาติ

ผู้ผลิตเครื่องสำอางจากธรรมชาติอ้างว่าปราศจากสารต้านอนุมูลอิสระสารก่อมะเร็งสีเคมีผลิตภัณฑ์ที่มาจากปิโตรเลียม ฯลฯ แต่มัน?

สามารถใช้เครื่องสำอางจากธรรมชาติ:

• สารสกัดจากพืชน้ำมันหอมระเหย
• ส่วนประกอบของพืชที่เปลี่ยนแปลงทางเคมี
• องค์ประกอบแร่
• สารกันบูดสังเคราะห์

แต่เครื่องสำอางจากธรรมชาติยังมีสารเคมีมากมาย ตัวอย่างเช่นเครื่องสำอางจากธรรมชาติยังใช้สารกันเสียทางเคมีและน้ำยาฆ่าเชื้อ ท้ายที่สุดอายุการเก็บรักษาของเครื่องสำอางดังกล่าวไม่น้อยไปกว่าเครื่องสำอางทั่วไป มักใช้ในแชมพูและโฟมธรรมชาติ SLESซึ่งเป็นไนเตรต

น้ำมันแร่ในเครื่องสำอางดังกล่าวเป็นผลิตภัณฑ์ปิโตรเลียมกลั่น เนื่องจากส่วนประกอบนี้อาจเกิดอาการแพ้และโรคผิวหนังได้ นอกจากนี้คุณยังสามารถพบฟอร์มาลดีไฮด์ผักโขมปิโตรเลียมเจลลี่กลีเซอรีนเกลืออลูมิเนียม ฯลฯ ในเครื่องสำอางที่ทำจากส่วนผสมจากธรรมชาติ

ผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางแต่ละชนิดมีสารที่มีแหล่งกำเนิดทางเคมี ส่วนประกอบอย่างน้อยหนึ่งอย่างจะเป็นอันตรายต่อร่างกายคุณต้องใส่ใจกับองค์ประกอบของเครื่องสำอาง คุณจึงสามารถหาปริมาณส่วนประกอบที่เป็นอันตรายและตรวจสอบความปลอดภัยของผลิตภัณฑ์ได้

ไม่มีเครื่องสำอางที่ปลอดภัยอย่างแน่นอน แต่มีอย่างหนึ่งที่เป็นกลางสำหรับร่างกายของเรา การดูองค์ประกอบจะหลีกเลี่ยงปัญหาสุขภาพมากมาย

การออกแบบบทความ:นาตาลีโพโดลสกายา

วิดีโอเกี่ยวกับองค์ประกอบของเครื่องสำอาง

วิดีโอเกี่ยวกับวิธีตรวจสอบส่วนประกอบของเครื่องสำอาง: