Al eeuwenlang dragen Japanse vrouwen lang haar... Ze werden in geen geval geschoren, hoewel het niet gemakkelijk was om ze te verzorgen. In die tijd werd het haar één keer per maand gewassen, maar het haar werd dagelijks zorgvuldig verzorgd, met een kam gekamd en met aromatische oliën.
Hoe luxer het haar was, hoe meer erotische associaties het opriep, dus de traditionele kapsels van Japanse schoonheden creëerden de illusie van een fantastische hoeveelheid haar.
Tijdens de theeceremonie kon een geisha het meest opwindende deel van het lichaam demonstreren - polsen... De borstels kregen een groot belang in de kunst van het verleiden; ze zouden vooral expressief moeten zijn wanneer het hele lichaam wordt verborgen door een zwaar, helder kledingstuk.
Natuurlijk borstels moeten sneeuwwit zijn, met een spectaculaire manicure, moeten hun bewegingen zowel snel als soepel zijn.
De bewegingen van de geisha's handen - ze zijn in de loop der jaren geoefend, elke onhandigheid bestraft met een klap - is een perfecte dans. Of ze nu met een waaier speelt, ikebana maakt of thee inschenkt, een man kan zijn ogen niet van haar handen afhouden.
Geisha gedrag en bewegingen
Het silhouet van een geisha werd geassocieerd met een wilg die in de wind wiegde.... Het was dit moment dat de oude kunstenaars met alle middelen probeerden over te brengen, door vliegende wolken en gebogen takken van bloeiende bomen naast de geisha uit te beelden. Geisha ontwikkeld perfecte houding en gracieus lopen door de discipline van lichaam en geest.
Om de gang licht en flexibel te maken, werden bij het lopen de tenen van de voeten recht naar voren gericht en niet naar de zijkanten of naar binnen gedraaid. Het was nodig om eerst op de hiel te stappen en daarna op de teen. De meisjes leerden om langs twee lijnen te lopen die met een koord waren gemarkeerd op een afstand van ongeveer 5 cm uit elkaar.
Stappen had niet groot moeten zijn, maar snel en ritmisch bewegend slaagde de geisha erin om de witheid van de voeten in de slingerende zoom van de kimono te demonstreren. Ze kon de aantrekkelijkheid van haar lichaam laten zien, volledig verborgen door haar kleren, zowel in beweging als door te bevriezen in een elegante pose.
Het dragen van een kimono met een strakke riem in de taille ervoor gezorgd dat het recht zou worden gehouden. Ze moest veel in ongemakkelijke schoenen staan, maar ze vergat nooit het ene been te buigen en het andere naar achteren of opzij te zetten, wat haar de sierlijke contouren gaf waarvoor geisha's vergeleken werden met jonge wilgen.