Van de beroemdste Japanse schoonheidsrecepten zullen we eerder geïnteresseerd zijn in degenen die werden gebruikt door schoonheden uit adellijke huizen in het oude Japan. In tegenstelling tot geisha's konden ze hun gezicht niet bedekken met een dikke laag wit, hoewel er natuurlijk wel poeder werd gebruikt en ze veel aandacht besteedden aan huidverzorging.
Hoe geisha voor hun schoonheid zorgde
Hun recepten zijn simpel en rationeel: bescherm je gezicht tegen zon en wind, eet gezond, slaap veel en houd je huid schoon. Dit is erg belangrijk als je make-up gebruikt. Het meisje waste dagelijks haar gezicht met een speciale zijden zak gevuld met een combinatie van rijstzemelen en camellianoten, wat hielp om de huid te reinigen en te voeden. Er zijn hele verhandelingen geschreven over het nut van zemelen in medicinale cosmetica.
Vul een kleine zijden tas met trekkoord met fijngemalen rijstzemelen en dompel het een paar minuten onder in zeer heet water en knijp het dan uit. Wanneer de melkachtige vloeistof erdoorheen sijpelt, was je je gezicht ermee met zachte massagebewegingen. Dit is zowel zuivering als voeding.
Het meest populaire cosmetische product in het oosten, waar een witte huid wordt gewaardeerd, is citroen... Wassen met citroenwater en maskers met toevoeging van citroenpulp zijn tot op de dag van vandaag bewaard gebleven.
Geisha kapsel
Wat is nog meer een kenmerk van een geisha? Een verfijnd, spectaculair kapsel met een verscheidenheid aan accessoires. Het kapsel had een symbolische betekenis, net als de make-up, het getuigde van de status van de meisjes. Het kapsel van de maiko was gemaakt in de vorm van een donut die hoog boven de nek werd geheven, versierd met linten en zijden bloemen en symboliseerde jeugd en maagdelijkheid. Bij het traditionele maiko-kapsel werd een kleine lok haar strak naar achteren getrokken en viel vervolgens uit, waardoor een kleine kale plek op de kruin van het hoofd achterbleef.
Volwassen geisha's bonden hun haar in een lagere, dikke knoop, versierde ze met haarspelden en edelsteenspelden om hun welvaart te symboliseren. Door het uiterlijk van het kapsel kunnen kenners veel vertellen over haar minnares - over haar leeftijd, status, positie. Het kapsel is geen willekeurige fantasie, het wordt ook bepaald door traditie. Zo'n kunstwerk is lang en duur om te maken, dus slapen geisha's goed met hun haar en plaatsen ze een harde takama-kuru-roller onder hun nek: God verhoede dat het werk van een kapper verpest!
Maar haar, dat zelden wordt gewassen, begint te ruiken en roos is wijdverbreid. Daarom hebben moderne geisha's al deze moeilijkheden van de hand gewezen en dragen pruiken met een klassiek hoog kapsel om te werken. De geisha van de hoogste klassen veronachtzaamt echter nooit de traditie en vervangt hun haar door een pruik, omdat ze dankzij hun inkomen elke dag gebruik kunnen maken van de diensten van een persoonlijke kapper.