U kunt uw vriendelijke karakter tegenover iemand anders niet alleen met woorden uiten, maar ook met de juiste gezichtsuitdrukkingen, blikken of gebaren. In Korea bestaat hiervoor een “hart” -gebaar, beter bekend als het Koreaanse vingerhart.
Het hart dat door de vingers wordt getoond, getuigt van sympathie voor de gesprekspartner, en misschien zelfs van liefde. Koreanen zijn dol op het uiten van hun emoties met behulp van gebaren, het is in de afgelopen millennia gebeurd, dit maakt deel uit van de traditie, maakt deel uit van de Koreaanse cultuur.
De cultuur van gebaren in Korea
In de Koreaanse cultuur maken gebaren deel uit van de etiquette die is ontstaan uit oude religieuze rituelen en direct verband houden met de bestaande boeddhistische en confucianistische tradities. Het gebaar dat met traditie wordt geassocieerd, weerspiegelt ieders plaats in de hiërarchie van de Koreaanse samenleving.
Een onjuist gebruikt gebaar kan een wijdverbreide veroordeling tot gevolg hebben en de reputatie van een persoon aantasten.
Het meest voorkomende gebaar dat de Koreaanse cultuur weerspiegelt, is de boog, die wordt gebruikt voor zowel begroeting als afscheid. Bovendien kan de volgorde van de boog en de diepte veel vertellen voor een geïnteresseerde waarnemer die bekend is met de Koreaanse cultuur.
Het Koreaanse vingerhart is een ander veelgebruikt gebaar in de Koreaanse samenleving en is te zien op tv-schermen, in glossy magazines met lokale beroemdheden die hun liefde voor hun fans uiten.
Er zijn veel van dergelijke gebaren, veel ervan hebben een andere betekenis dan de ideeën van Europeanen. Als je in Korea gebaren in Europese zin gebruikt, is het gemakkelijk om een onherstelbare fout te maken. Het is beter voor buitenlanders om in eerste instantie alle gebaren op te geven.
Interessante gebaren van Koreanen
Koreanen zijn gastvrije mensen, behandelen gasten met respect, proberen hen te plezieren en tonen alle respect. Maar ze zijn gevoelig voor hun culturele tradities, dus je moet ze niet beledigen door tijdens de communicatie gebaren te gebruiken die ze op hun eigen manier zullen interpreteren.
De basisregels voor gedrag en gebaren moeten van tevoren bekend zijn om niet door onwetendheid in een ongemakkelijke positie te komen. In Korea is het niet gebruikelijk om vreemden aan te raken, vooral niet degenen die ouder zijn of van het andere geslacht. In het openbaar je neus snuiten wordt als beledigend beschouwd.
Op een feestje zijn, jezelf inschenken is het toppunt van onbeschoftheid, elke eigenaar zal beledigd zijn. Maar je moet ook een glas kunnen vasthouden, dit doe je met je rechterhand, terwijl je met je rechterhand je linkerhand vasthoudt. Het is vereist om correct te drinken als er een oudere persoon aan tafel zit, u moet het glas met uw hand afdekken en, u zich afwenden, drinken.
Aan tafel is kamperen welkom, men gelooft dat dit is hoe de gast de eigenaar laat zien dat alles erg lekker is. In geen geval mag u stokjes in voedsel steken, zo'n gebaar heeft te maken met de dood.
Koreanen zijn goedaardige en opgewekte mensen, ze houden van lachen, hoewel lachen in de oudheid verboden was, werd het als een manifestatie van een bedreiging beschouwd, omdat tanden zichtbaar waren. Nu is dit natuurlijk niet het geval, maar de traditie om je mond te bedekken tijdens het lachen is gebleven. Dit gebaar is vereist wanneer iemand gaapt of een tandenstoker gebruikt.
Als u met iemand anders praat, moet u uw handen in het zicht houden, niet achter uw rug of in uw zak. Dit kan de gesprekspartner ernstig beledigen.
Het is onmogelijk om alle gebaren te onthouden die Koreanen in het dagelijks leven gebruiken, maar de basisgebaren zijn de moeite waard om duidelijk te kennen.
Hartgebaar
Er zijn verschillende manieren om gevoelens van liefde door middel van een gebaar te uiten. In de regel proberen ze hiervoor het hart uit te beelden. Dit gebeurt met de handpalmen of gewoon met behulp van de armen gebogen bij de ellebogen en boven het hoofd geheven of met behulp van de vingers.
Het Koreaanse hart, afgebeeld door de vingers, is ontstaan aan het einde van de 19e eeuw, is nu wijdverbreid. Vaker dan anderen gebruiken popsterren het en tonen zo liefde voor hun fans. Een gebaar wordt afgebeeld met de gekruiste wijsvinger en duim en de rest van de vingers tegen de handpalm gedrukt.
Alle soorten afbeeldingen van het hart worden "hartgebaar" genoemd. Het vingergebaar is, ondanks zijn recente opkomst in de Koreaanse cultuur, wereldwijd algemeen bekend als de 'Koreaanse hartvorm'.
Het hartgebaar, geliefd bij de popsterren, zet zijn transformatie voort. Dus een van de leden van de Zuid-Koreaanse meidengroep LOONA beeldde een gebaar uit genaamd "Gebeten van het hart."
Eerst vormde ze een cirkel met haar handpalmen, waarbij ze haar duimen, wijsvinger en middelvinger met elkaar verbond, daarna bracht ze deze cirkel naar haar mond en deed alsof ze in deze cirkel bijt. Tegelijkertijd bogen de wijs- en middelvinger naar beneden en werd een afbeelding van het hart verkregen.
Een andere innovatie in het gebruik van het "hartgebaar" werd geïntroduceerd door een lid van een soortgelijke groep WJSN, die twee met de hand gemaakte harthelften op haar wangen plaatste. Dit gebruik van het gebaar dankt zijn naam aan de naam van de deelnemer "Luda's Heart".
Het Koreaanse hart blijft verbeteren met de vingers van de popsterren. Het “Insider Heart”, een uitvinding van DIA-zanger Yebin, ontstaat door de wijsvingers en duimen samen te voegen, terwijl de rest van de vingers vleugels vertegenwoordigt.
Met twee handen
Koreanen proberen veel dingen met beide handen te doen, iets met één hand doen wordt beschouwd als een schending van een traditie die eeuwen teruggaat. Dit is een soort demonstratie dat er geen wapen in de handen is en er geen verlangen is om schade toe te brengen. Dit zie je overal, de verkoper in de winkel pakt geld en geeft wisselgeld met beide handen, alles wordt op dezelfde manier gepakt en geaccepteerd, dit geldt ook voor gebaren.
Er worden veel gebaren met twee handen weergegeven:
- Offerte gebaar - de handpalmen van beide handen worden tot vuisten gebald en de gebogen twee vingers, de wijsvinger en het midden, worden ter hoogte van het hoofd geplaatst, de vingerkootjes worden vaker gebogen, met een aanhalingsteken. Met dit gebaar wordt een bepaalde zin gemarkeerd en benadrukt. Wordt niet gebruikt in een zakelijke omgeving.
- Boos gebaar - handen worden tot vuisten gebald en gebogen wijsvingers worden naar het tijdelijke deel van het hoofd gebracht, het blijkt zo'n "gehoornde geit", vergezeld van een overeenkomstige blik. Geeft aan dat de persoon boos is op iemand. Wordt gebruikt in normale gesprekken met mensen uit dezelfde kring.
- Bewonderingsgebaar - schud handen naar het hoofd, buig de ellebogen. Gebruikt in een kantoor- of werkomgeving als grap.
- Handen klappen gebaar - handen klappen bij de borst en in de verte tot een vuist met het beeld van vreugde op het gezicht. Dit is een gebaar van bereidheid om een actie te ondernemen of ergens mee akkoord te gaan en goed te keuren. Gebruikt in elke communicatie.
- Handen wikkelen zich om het hoofd - sluit het hoofd met twee handen, handpalmen naar de tempel, hangend hoofd. Het wordt gebruikt in een moeilijke levenssituatie en vertelt de gesprekspartner over het gebrek aan kennis van de uitweg uit de omstandigheden.
Belofte
Als vriendelijke mensen communiceren, is het bij het doen van een belofte gebruikelijk om deze met een passend gebaar te beveiligen. Dit is een garantie, zoals een ondertekend contract.
Het wordt als volgt uitgevoerd: de duim en pink steken uit, dan grijpen de contracterende partijen in elkaar met hun pink, terwijl de duimen naar de tegenstander zijn gericht, blijkt dat er een zegel is geplaatst. Vaak gebruikt, maar in een vriendelijke omgeving. Het wordt als een grote schande en reputatieschade beschouwd om dit soort afspraken te breken.
Wenkende mensen
In de Russische traditie wordt er een gebaar gebruikt bij het bellen van een andere persoon. Dit wordt gedaan met een open handpalm naar boven gericht. Het gebruik van een dergelijke techniek in Korea kan wrok en een negatieve houding jegens de gesprekspartner veroorzaken, dus noemen ze de honden daar. Voor mensen wordt een ander gebaar gebruikt.
Het gebaar wordt "wenken met de hand" genoemd, hiervoor wordt de hand naar voren gestrekt, de palm naar de grond gedraaid, de vingers van de hand worden snel gebogen en weer losgelaten. Wordt gebruikt om iemand dichterbij te bellen.
Groet
Koreaanse welkomstgebaren zijn anders dan Europese. Een Koreaanse begroeting is een buiging. Volgens de culturele traditie is dit een soort ritueel dat de uiting van beleefdheid en respect voor een persoon benadrukt. Boog is een culturele waarde in Korea die bestaat en nog steeds wordt waargenomen.
Bogen zijn anders, maar voor elke boog is het verplicht om een ander gebaar te gebruiken, genaamd consu. Het wordt uitgevoerd door de rechterhand met de linkerhand te bedekken, de vingers aan de rechterhand worden tegen de palm gedrukt en de duim wordt omhelsd met dezelfde vinger van de linkerhand. De armen zijn iets naar voren gestrekt, gelegen voor de buik, zonder het lichaam aan te raken.
Als een vrouw een consu maakt, bedekt ze haar linkerhand met haar rechterhand. Dit is hoe de verbinding met de lering over de energieën van mannelijke YANG en vrouwelijke YIN zich manifesteert.
De riemboog die vaak door Koreanen wordt gebruikt, wordt kenne genoemd. Zo'n boog maakte voorheen geen deel uit van de culturele traditie, verscheen aan het begin van de twintigste eeuw als gevolg van veranderingen in levensstijl als gevolg van de toename van internationale contacten. Het wordt op twee manieren uitgevoerd.
Als de bowler in een modern pak gekleed is, plaatst hij zijn handen op de naden, buigt zijn handpalmen lichtjes in de vorm van een kleine knobbeltje, kantelt dan zijn hoofd lichtjes naar voren, maakt een buiging met zijn lichaam, bevriest een korte tijd in deze positie, gaat dan rechtop staan en staat respectvol naar de gesprekspartner kijkend.
Als de begroeting in nationale klederdracht is, worden de handen op de buik gelegd met een gebaar naar de consu. Het wordt gebruikt voor het begroeten en het schudden van handen, maar het wordt voornamelijk gebruikt tijdens zakelijke bijeenkomsten, om elkaar te leren kennen, de handen van de tegenstander met beide handen te schudden, en gedurende een vrij lange tijd lichtjes te schudden. Als je met één hand schudt, ondersteunt de andere de geschudde hand.
De traditie van Koreaanse bogen wordt beheerst door de regels van de etiquette, waarin staat hoe en voor wie te buigen, wat de diepte van de boog moet zijn. In de regel zijn bogen ingesteld van 3 typen op 30, 45, 90 graden, maar er zijn bogen met volledige flexie van de romp, wanneer het hoofd bijna de knieën raakt.
Moderne etiquette definieert 5 basistypen begroetingen.
| Bow naam | Buigende applicatie | Kenmerken van gebruik |
| Ceremoniële boog [yysik kenne] | De officiële vorm van boog in plaats van diepe boog chol - tijdens ceremonies van rituele aard | Het lichaam van de gebarende persoon kantelt 90 graden zodat het gezicht evenwijdig is aan de vloer |
| Grote boog [kheung kenne] | Gebruikt wanneer u uw respect wilt benadrukken bij het ontvangen van een geëerde gast en bij het organiseren van evenementen van officiële aard | Het lichaam van de gebarende persoon kantelt 45 graden |
| Regelmatige boog [pyeong kenne] | Wordt gebruikt bij een ontmoeting met een senior persoon | De romp is 30 graden gekanteld |
| Halve boog [Pan Kenne] | Gebruikt door een senior bij het beantwoorden van de begroeting van een junior | Het lichaam is niet meer dan 15 graden gekanteld |
| Blik groet [monnet] | Een begroetingsgebaar voor dagelijkse communicatie met vrienden of collega's | Kop snel naar voren kantelen in een hoek van 15 graden.De blik is gericht op de geadresseerde |
Het Koreaanse hart met de vingers kan worden beschouwd als een groet, geliefden, die elkaar van een afstand zien, voeren dit gebaar uit, omdat ze elkaar niet kunnen omhelzen wanneer ze elkaar ontmoeten. Zo'n manifestatie van gevoelens wordt door de samenleving veroordeeld, maar ze hebben geen buigingen nodig als ze elkaar ontmoeten, het gebaar van het hart heeft al alles gedaan.
Manifestatie van mannelijke vriendschap en vriendelijkheid
De vriendschappelijke relatie tussen Koreaanse mannen heeft zijn eigen kenmerken die verschillen van de westerse ideeën over mannelijke vriendschap. In Korea is het niemand verbaasd dat jonge mannen hand in hand over straat lopen of elkaars schouders omhelzen.
Dit zijn slechts gebaren die de nadruk leggen op sterke vriendschap en die niets te maken hebben met liefde voor hetzelfde geslacht, zoals een Europeaan het zou kunnen zien.
Het is buitenlanders verboden dergelijk gedrag te vertonen. Mensen die elkaar kennen, staan misschien gewoon dicht bij elkaar of lopen zij aan zij, maar proberen voorop te lopen of een ander te dwingen achteraan te lopen, wordt als onbeleefd beschouwd.
Het aaien op de rug wordt ook beschouwd als een uiting van vriendschap tussen Koreaanse mannen, je moet op dit moment zijn hand niet laten vallen, dit zal ernstige wrok veroorzaken.
Onwil om te luisteren
Tijdens een gesprek zijn er soms momenten waarop iemand een tegenstander niet wil horen en niet naar hem wil luisteren. In de Russische traditie kan dit worden gemanifesteerd door een afwezige blik of door de ogen opzij te wenden, zonder tegelijkertijd te gebaren. In Korea wordt in dergelijke gevallen het juiste gebaar gebruikt. Dit is de gebruikelijke verstopping van de oren met de wijsvingers, of zelfs het bedekken van de oren met de handpalmen.
De cultuur van elke natie heeft zijn eigen kenmerken en tradities die kunnen worden gewaardeerd, en die kunnen leiden tot afwijzing. Het Koreaanse hart, gemaakt met de vingers, roept onwillekeurig sympathie op voor de mensen en voor hun ongewone maar mooie relatiecultuur.
Video's over gebaren zijn niet toegestaan in Korea
Wat u wel en niet moet doen in Korea: