Για αιώνες, οι Ιάπωνες φορούσαν μακριά μαλλιά... Δεν ήταν αποκομμένα σε καμία περίπτωση, αν και δεν ήταν εύκολο να τα φροντίζουν. Εκείνες τις μέρες, τα μαλλιά πλύνονταν μία φορά το μήνα, αλλά τα μαλλιά φροντίζονταν προσεκτικά καθημερινά, χτενίζοντας με μια χτένα και χρησιμοποιώντας αρωματικά έλαια.
Όσο πιο πολυτελή ήταν τα μαλλιά, τόσο πιο ερωτικές σχέσεις προκάλεσε, έτσι τα παραδοσιακά χτενίσματα των ιαπωνικών ομορφιών δημιούργησαν την ψευδαίσθηση μιας φανταστικής ποσότητας μαλλιών.
Κατά τη διάρκεια της τελετής του τσαγιού, μια γκέισα μπορούσε να δείξει το πιο συναρπαστικό μέρος του σώματος - ΚΑΡΠΟΣ του ΧΕΡΙΟΥ... Οι βούρτσες είχαν μεγάλη σημασία στην τέχνη της αποπλάνησης · θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα εκφραστικές όταν ολόκληρο το σώμα κρύβεται από ένα βαρύ, φωτεινό ένδυμα.
Φυσικά οι βούρτσες πρέπει να είναι ασπρόμαυρες, με ένα εντυπωσιακό μανικιούρ, οι κινήσεις τους πρέπει να είναι γρήγορες και ομαλές.
Οι κινήσεις των χεριών μιας γκέισας - ασκούνται εδώ και χρόνια, κάθε αμηχανία που τιμωρείται με χτύπημα - είναι ένας τέλειος χορός. Είτε παίζει με έναν ανεμιστήρα, κάνει ikebana ή ρίχνει τσάι, ένας άντρας δεν μπορεί να αφαιρέσει τα μάτια του από τα χέρια της.
Συμπεριφορά και κινήσεις της Γκέισας
Η σιλουέτα μιας γκέισας συνδέθηκε με μια ιτιά που ταλαντεύεται στον άνεμο.... Αυτή ήταν η στιγμή που οι αρχαίοι καλλιτέχνες προσπάθησαν να μεταδώσουν με κάθε τρόπο, απεικονίζοντας πετώντας σύννεφα και καμπύλα κλαδιά από ανθισμένα δέντρα δίπλα στη γκέισα. Η Γκέισα ανέπτυξε τέλεια στάση και χαριτωμένο βάδισμα μέσω της πειθαρχίας του σώματος και του πνεύματος.
Για να κάνει το βάδισμα ελαφρύ και ευέλικτο, όταν περπατάτε, τα δάχτυλα των ποδιών κατευθύνονται ευθεία προς τα εμπρός και δεν στρέφονται προς τα πλάγια ή προς τα μέσα. Ήταν απαραίτητο να πας πρώτα στη φτέρνα και μετά στο δάχτυλο. Τα κορίτσια έμαθαν να περπατούν κατά μήκος δύο γραμμών με κορδόνι σε απόσταση περίπου 5 εκατοστά.
Βήματα δεν θα έπρεπε να ήταν μεγάλη, αλλά, κινώντας γρήγορα και ρυθμικά, η γκέισα κατάφερε να δείξει τη λευκότητα των ποδιών της στα ανοίγματα του κιμονό της. Θα μπορούσε να δείξει την ελκυστικότητα του σώματός της κρυμμένη εντελώς από τα ρούχα της τόσο σε κίνηση όσο και σε πάγωμα σε μια κομψή στάση.
Φορώντας κιμονό με μια σφιχτή ζώνη στη μέση εξασφαλίζεται ότι θα διατηρείται ευθεία. Έπρεπε να σταθεί πολύ με άβολα παπούτσια, αλλά ποτέ δεν ξέχασε να λυγίσει το ένα πόδι, βάζοντας το άλλο πίσω ή στο πλάι, το οποίο της έδωσε τη φιγούρα εκείνα τα χαριτωμένα περιγράμματα για τα οποία η γκέισα συγκρίθηκε με τις νέες ιτιές.